ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအမွတ္တရ

သူတို႔အဆုတ္၊ ထားျမွဳပ္ခဲ့သည့္ ဗံုးငုတ္တိုင္မွား၊
ေမာင္ေျပာက္က်ားကို ရြာသားရြာသူ၊ ေမးၾကျမဴသည္
အူအူယမ္းေငြ႔ ထတုန္းတည္း.....။
"အေမာင္ေျပာက္က်ား၊ ခ်စ္သူအားကို ဘာမ်ားမွာခဲ့လိုသနည္း..."
"ငယ္ကၾကင္ျမတ္၊ မိသတ္မွတ္ကို ခြင့္လြတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ...."
"အေမာင္ေျပာက္က်ား၊ မိဘအားကို ဘာမ်ားမွာခဲ့လိုသနည္း..."
"ေမြးသည့္မိခင္၊ ေမြးဖခင္ကို ဦးတင္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ..."
"အေမာင္ေျပာက္က်ား၊ တိုင္းျပည္အားကို ဘာမ်ားမွာခဲ့လိုသနည္း...."
"ခရီးမတ္တတ္၊ လမ္းခုလတ္တြင္ ကိုယ္လြတ္ေရွုာင္ခြါ၊ ခြဲရပါရ်္ အာနာခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ...."
ယမ္းေငြအူအူ၊ တလူလူႏွင့္ ေမးျမဴၾကတုန္း၊ အေနာက္ကုန္းတြင္ ေနလံုးကြယ္ေလၿပီတကား....။

ငါဟာ
လူသားတစ္ဦးပါ
ျဖစ္တည္မႈနယ္ပယ္မွာ
ခ်စ္မယ္ မုန္းမယ္
ျပဳံးမယ္ မဲ့မယ္
စိတ္ဆိုးနာက်ည္းတာေတြလည္း
ရွိမယ္
ေလာကဓံကိုဖက္ျပိဳင္ဖို႔
ခြန္အားတခ်ဳိ႕
ရွိတယ္

တစ္ေန႔က မင္းမ်က္လံုးထဲမွာ ျမင္လုိက္ရတဲ့ အေရာင္ေတြေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲျခင္းဆိုတာ ျဖစ္ေပါေနၿပီေလ။ မင္းေလးမရွိေတာ့လည္း မင္းအတြက္ဆိုၿပီး ငါ လမ္းမႀကီးထက္မွာ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္လုပ္ခဲ့တယ္ေနာ္။ မိန္းမေေတြက ဘာျဖစ္လို႔ ဒီအက်င့္ကို မေဖ်က္ပစ္ႏူိင္သလဲဆိုတာကုိ စဥ္းစားရင္ စဥ္းစားမရျဖစ္ေနတယ္ေလ။ ေငြျမင္ရင္ လင္လုပ္မယ္ဆုိတဲ့ သာစုိကလဲ ဘာသေဘာနဲ႔ ဒီေခါင္းစဥ္ကို ႀကိဳက္သလဲ မသိဘူး။ ငါမွာေတာ့ ရူးသလုိလိုနဲ႔ တကယ္တမ္းေတာ့ ငါ့အသိေတြဟာ ေျခာက္ခ်ားေနလို႔ပါ။ မင္းအတြက္ စိတ္ကူးယဥ္လုိက္ရတဲ့ ဟုိ။။။။။။။။။။။ တစ္ခ်ိန္တုန္းကဆိုရင္ ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကည္ႏူးခဲ့သလဲလုိ႔ ခဏခဏျပန္တမ္းတရတာလဲ အေမာပဲေလ။ ေမ့မရဘူးဆုိေပမယ့္ ေမ့ႏူိင္ေအာင္ မႀကိဳးစားခ်င္တာပါ။ ႀကိဳးစားေပမယ့္လည္း သူရဲေကာင္မဟုတ္ဘူးေလ။ အခ်စ္ရူးက အခ်စ္ရူးပဲေပါ့။ မင္းအတြက္ ေရးထားလုိက္ရတဲ့ ဒုိင္ယာရီေတြကုိ ျပန္လွန္ၾကည့္တုိင္း မင္းနာမည္မပါတဲ့ စာမ်က္ႏွာက ခပ္ရွားရွားပဲေလ။ မင္းကုိခ်စ္လိုက္ရတဲ့ငါမွာေတာ့ ေဘာလ္ပင္၊ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေတြ ကုန္ဆံုးပ်က္ဆီးသြားသလိုမ်ဳိး မင္းနဲ႔ ေ၀းျပန္ေတာ့လည္း ငါ့ႏွလံုးသားက စုပ္ျပတ္သပ္ေနၿပီေလ။ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္လိုပဲေပါ့။ ေဟာင္းႏြမ္းၿပီး ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြက မ်ားေနတယ္ေလ။ ခုေတာ့ အေဟာင္းဆိုင္းကုိလည္း ပုိ႔လို႔မျဖစ္ျပန္ဘူး။ အသစ္လည္း မဟုတ္ေတာ့တဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားေတြက နာက်င္ျခင္းဆုိတဲ့ ေမ့ေဆးကိုပဲ ေသာက္ဖုိ႔ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။ တမ္းတမိတယ္။ ျဖဴစင္တဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားကုိ အေ၇ာင္ေျပာင္းသြားေစခဲ့တာ မင္းပဲဆိုတဲ့အသိကလည္း ဘယ္သူ႔ကုိမွ တရားဆဲြလို႔ မရျပန္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ေလ။

ငါ သိပ္ မုန္း တဲ့ မ်က္ ႏွာ ဖံုး တ ခု က ...
ငါ့ မ်က္ ႏွာ ေပၚ မွာ အ ခန္႕ သား..

ငါ မ လို ခ်င္ တဲ့ ေန ရာ တ ခု ကို လဲ ..
ငါ က ထိုင္ ေန မိ ရက္ သား....

ငါ မ ျမင္ ခ်င္ ခဲ့ တာ ကို လဲ...
မ သိ မ သာ ၾကည့္ ေန မိ ရက္ သား....

ငါ လွမ္း မ ယူ ခဲ့ တဲ့... အိမ္ မက္ တ ခ်ိဳ႕ က လဲ..
အ ခန္း ေထာင့္ ေလး မွာ ဒီ အ တိုင္း ေန သား တ က်....

ေတာင္း ပန္ စ ကား ေျပာ ဖုိ႕ ေတာင္ ...
ဲဲဲျငိမ္ သက္ ေန မိ ရက္ သား ...

လမ္း ႀကံဳ ရင္... တ ခ်က္ ေလာက္ ငဲ့ ၾကည့္ သြား စမ္း ပါ....
နင့္ နာ မည္ ထြင္း ထား တဲ့...
ငါ့ အ သည္း ႏွ လံုး ေက်ာက္ သား ကို ....

ခ်စ္သူ မင္းကုိအ၇င္ကငါအ၇မ္းခ်စ္ခဲ့တယ္
ခုေတာ့ နယူတန္၇ဲ့တန္ျပန္သေဘာေလးလုိပါပဲ
မင္းကမလုိ၇င္ငါ့ကုိထားသြားခဲ့တယ္ေလအလုိ၇ွိ၇င္ငါ့ဆီျပန္ျပန္လာတယ္
တခါႏွစ္ခါမဟုတ္ေတာ့ခံ၇ပါမ်ားေတာ့လဲ အသဲကမာတတ္လာျပီေလ
ေဆာ၇ီးပဲဒီတခါနင္ျပန္လာေပမဲ့ငါ၇င္မခုန္တတ္ေတာ့ဘူး
နင္ယုံမလားေတာ့မသိဘူး ငါနင့္ကုိခံစားလုိ့မ၇ေတာ့ဘူး
ေျပာင္းလဲလြယ္တယ္ေျပာလဲငါ၇ဲ၇ဲျကီး၇င္ေကာ့ျပီးခံယူလုိက္မယ္
နင့္ကုိငါမခ်စ္တတ္ေတာ့ဘူး

အ၇င္ကငါက်န္ခဲ့တယ္အ၇ွုံးေတြနဲ့ေလ နုိင္ဖူးတယ္၇ွိေအာင္ဒီတခါ
နင့္ကုိငါအ၇င္လက္ျပခဲ့တယ္
နယူတန္၇ဲ့တန္ျပန္သေဘာေလးေပါ့
ခ်စ္သူ

အတူတကြ၊ ရွိေနၾကခိုက္
မိဘေက်းဇူး၊ ဆပ္တံု႕ ဦးေလာ့။

အတူတကြ၊ ရွိေနၾကခိုက္
ဆရာ့ေက်းဇူး၊ ဆပ္တံု႕ဦးေလာ့။

အတူတကြ၊ ရွိေနၾကခိုက္
ခ်စ္စကိုရွည္၊ ရန္ မာန္ေျပလ်က္
မိတ္ေဆြခ်င္းခ်င္း၊ ခ်စ္ရိုင္းပင္းေလာ့။

အတူတကြ၊ မရွိၾကဘဲ
သူကတစ္ရြာ၊ ကိုယ့္မွာ တစ္ေျမ
ျခားနားေလမွ၊ လြင့္ေၾကြတိမ္းပါး
ကာလာမ်ားသို႕ ၊ ျပန္သြားခ်င္လို
လြမ္းအားပိုေသာ္

အလိုဆႏၵ၊ မျပည့္၀ဘဲ
တမ္းတျခင္းသာ၊ အသည္းလႊာ၀ယ္
ဒဏ္ရာအျဖစ္၊ ထင္က်န္ရစ္ကာ
အခ်စ္ေပ်ာက္ဆံုးတတ္ေလသည္။

ဒီဇင္ဘာရဲ႔ ႏွင္းထုကိုအံတုလို႔

ငိုသံေတြနဲ႔

အသက္တစ္ေခ်ာင္းျဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္ ။

ေတြ႔ဆံုႀကံဳကြဲ

ခ်စ္ႀကိဳက္မုန္းတီး

ေမြးတစ္ေန႔ ေသတစ္ေန႔

၀မ္းေလးတစ္ထြာရွိလို႔သာပဲ

လုပ္ႏိုင္မွေတာ္ကာက်တယ္

တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ေတြနဲ႔

ျပည္႔ႏွက္ေနတဲ႔ေလာက

ေျမႏွိမ္႔ရာလံွစိိုက္

ႏွစ္ကိုယ္ေကာင္းေတြးတဲ႔လူေတြလဲ

ရွိေကာင္းပါရဲ႔

သိၿပီးသားေလာကနိယာမေတြေတာင္

စိတ္ရွင္းလက္ရွင္း

လက္မခံႏိုင္ေသးေတာ႔

ရီသံေတြနဲ႔ေလာကထဲကထြက္ဖို႔

ရာသီတစ္ပတ္လည္ခ်ိန္

ႏွင္းထုထဲ၀င္ေျပးၾကည္႔တယ္

မႈံ၀ါးလုိ႔။




မႈံ၀ါးေနဆဲ