လူတကာ့လူ သို႔မဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္
4 posters
Page 1 of 1
လူတကာ့လူ သို႔မဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္
XIII Wed Jun 02, 2010 10:32 am
လူတကာ့လူ သို႔မဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အမွန္တရားကို ႐ွာမွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ပီသမယ္။ ၾကားရသမွ်ကို ယံုေနရင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မပီသဘူး။ ယံုရတာ လြယ္တယ္။ ကိုယ္တိုင္သိေအာင္ လုပ္ရတာ မလြယ္ဘူး။ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားကို ယံုၾကပါတယ္ဆိုတဲ့လူက ယံုၾကည္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေနရာတင္ ရပ္ေနလို႔ မျဖစ္ဘူး။ သိေအာင္ လုပ္ရဦးမယ္။ သိတာက ယံုၾကည္တာထက္ ပိုၿပီး အဆင့္ျမင့္တယ္။
ဗုဒၶဘာသာတရားမွာ ယံုတာဟာ အေရးၾကီးဆံုး အခ်က္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္သိတာက အေရးၾကီးတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာတရားဟာ အမွန္တရားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ႐ွာေဖြဖို႔၊ လက္ေေတြ႔စမ္းသပ္ဖို႔ အားေပးတဲ့ တရားျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ Buddhism is The Religion of Freedom လို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။
ဗုဒၶဘာသာတရားဟာ အဆင့္အျမင့္ဆံုး လြတ္လပ္မႈကို ေရာက္ေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးတဲ့ ဘာသာတရား ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာတရားဟာ The Religion of Absolute Freedom ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတြဟာ သက္သက္ စိတ္ကူးနဲ႔ ဖန္တီးထားတဲ့ အယူ၀ါဒတစ္ခု မဟုတ္ဘူး။ သဘာ၀တရားပဲ။ အဲဒီေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာ ကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ေတြကို တစ္ကယ္သေဘာေပါက္ခ်င္ရင္ ကိုယ္တိုင္အားထုတ္ၾကည့္ရင္ ရပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာတရားဟာ အားငယ္သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာတရား မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ဓာတ္အင္အားၾကီးသူတုိ႔ရဲ႕ ဘာသာတရား ျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီးက လမ္းကိုပဲ ညႊန္ျပတယ္။ တြဲမေခၚဘူး။ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ ယူခိုင္းတာဟာ လြတ္လပ္တဲ့သူ ျဖစ္ေစခ်င္လို႔။ ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီးဟာ လြတ္လပ္တဲ့ သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈကို လမ္းညႊန္ေပးခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီးက သဘာ၀မက်တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မေပးဘူး။ False Hope ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အတုေတြကို မေပးဘူး။ အဲဒါဟာ ဆရာေကာင္းေတြရဲ႕ လကၡဏာပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာတရားရဲ႕ အျမင့္ဆံုးရည္မွန္းခ်က္ဟာ လြတ္လပ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းကင္ဘံုတို႔ နတ္ျပည္တို႔ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ စၿပီး လြတ္လပ္မႈနဲ႔ ဆံုးတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
Last edited by XIII on Wed Jun 02, 2010 7:40 pm; edited 2 times in total (Reason for editing : if --------> is)
XIII- ညွိႏိွဳင္းသူ
- Posts : 5
Join date : 2010-06-01
ဗုဒၶဘာသာ စကားလံုးအစု
XIII Wed Jun 02, 2010 10:33 am
ဗုဒၶဘာသာ စကားလံုးအစု
ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီးေဟာၾကားခဲ့တဲ့တရားေတြကို အခုေခတ္မွာ ဗုဒၶဘာသာလို႔ ေခၚေနၾကတယ္။ ဒီဗုဒၶဘာသာဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုက ေပၚေပါက္လာတာ သိပ္မၾကာေသးဘူး။ တစ္ျခားတစ္ျခား ဘာသာတရားေတြကို 'ဘာသာ' လို႔ ေခၚတဲ့ ေခတ္မွာမွ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဗုဒၶဘာသာ လို႔ ေခၚတာ။
ဘုန္းၾကီးကေတာ့ သမၼာဒိဌိ၀ါဒီ ဆိုတဲ့ အသံုးအႏံႈး ကို ပိုၾကိဳက္တယ္။ အေၾကာင္းအက်ိဳး မွန္တာကို လက္ခံတယ္။ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ကိုမွ မစြဲဘူး။ ပုဂၢိဳလ္စြဲ မ႐ွိဘူး။ ဂိုဏ္းစြဲ မ႐ွိဘူး။ ဘုန္းၾကီးကို တစ္ခ်ိဳ႕က ဘယ္ဂိုဏ္း၀င္လဲလို႔ ေမးၾကတယ္။ အဲ့ဒီလို ေမးခြန္းကို ဘုန္းၾကီး မေျဖခ်င္ဘူး။
အာေသာကမင္းၾကီး လက္ထက္မွာ ရဟန္း အတုနဲ႔ အစစ္ခြဲဖို႔ သူတို႔ စီစဥ္တဲ့အခါမွာ ရဟန္းေတြကို ေမးတယ္။ သင့္ဆရာရဲ႕ အယူ၀ါဒဟာ ဘယ္လို အယူ၀ါဒလဲ။ ဒီပုဂၢိဳလဟာ ဘုရားရဲ႕ တရားကို ဘယ္ေလာက္သိလဲဆိုတာ စမ္းသပ္တာ။ ရဟန္းအတုေတြကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျဖၾကတာေပါ့။ ရဟန္းအစစ္၊ ဘုရားရဲ႕ အဆံုးအမၾသ၀ါဒကို တစ္ကယ္သိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္လို ေျဖလဲဆိုေတာ့ ငါတို႔ဆ၇ာ၇ဲ႕ ၀ါဒဟာ "၀ိဘဇၹ၀ါဒ" ျဖစ္ပါသတဲ့။ ဗုဒၶ၀ါဒလို႔ မေျပာဘူးေနာ္။
၀ိဘဇၹ၀ါဒ ဆိုတာ ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခား စီစစ္တဲ့ ၀ါဒ။ အတံုးလိုက္ အခဲလိုက္ ယူတဲ့ ၀ါဒ မဟုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းအက်ိဳး ေသေသခ်ာခ်ာ ခြဲျခား စီစစ္တဲ့ ၀ါဒ ျဖစ္တယ္ ။ အဲ့ဒါေလးေတြကအစ အမွတ္တမဲ့ မေနသင့္ဘူး။ ဗုဒၶဘာသာတရားကို တစ္ကယ္ ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုရင္ ဒီစကားလံုးေလး သံုးတာက အစ စဥ္းစားသင့္တယ္။
(ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက)
ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီးေဟာၾကားခဲ့တဲ့တရားေတြကို အခုေခတ္မွာ ဗုဒၶဘာသာလို႔ ေခၚေနၾကတယ္။ ဒီဗုဒၶဘာသာဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုက ေပၚေပါက္လာတာ သိပ္မၾကာေသးဘူး။ တစ္ျခားတစ္ျခား ဘာသာတရားေတြကို 'ဘာသာ' လို႔ ေခၚတဲ့ ေခတ္မွာမွ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဗုဒၶဘာသာ လို႔ ေခၚတာ။
ဘုန္းၾကီးကေတာ့ သမၼာဒိဌိ၀ါဒီ ဆိုတဲ့ အသံုးအႏံႈး ကို ပိုၾကိဳက္တယ္။ အေၾကာင္းအက်ိဳး မွန္တာကို လက္ခံတယ္။ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ကိုမွ မစြဲဘူး။ ပုဂၢိဳလ္စြဲ မ႐ွိဘူး။ ဂိုဏ္းစြဲ မ႐ွိဘူး။ ဘုန္းၾကီးကို တစ္ခ်ိဳ႕က ဘယ္ဂိုဏ္း၀င္လဲလို႔ ေမးၾကတယ္။ အဲ့ဒီလို ေမးခြန္းကို ဘုန္းၾကီး မေျဖခ်င္ဘူး။
အာေသာကမင္းၾကီး လက္ထက္မွာ ရဟန္း အတုနဲ႔ အစစ္ခြဲဖို႔ သူတို႔ စီစဥ္တဲ့အခါမွာ ရဟန္းေတြကို ေမးတယ္။ သင့္ဆရာရဲ႕ အယူ၀ါဒဟာ ဘယ္လို အယူ၀ါဒလဲ။ ဒီပုဂၢိဳလဟာ ဘုရားရဲ႕ တရားကို ဘယ္ေလာက္သိလဲဆိုတာ စမ္းသပ္တာ။ ရဟန္းအတုေတြကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျဖၾကတာေပါ့။ ရဟန္းအစစ္၊ ဘုရားရဲ႕ အဆံုးအမၾသ၀ါဒကို တစ္ကယ္သိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္လို ေျဖလဲဆိုေတာ့ ငါတို႔ဆ၇ာ၇ဲ႕ ၀ါဒဟာ "၀ိဘဇၹ၀ါဒ" ျဖစ္ပါသတဲ့။ ဗုဒၶ၀ါဒလို႔ မေျပာဘူးေနာ္။
၀ိဘဇၹ၀ါဒ ဆိုတာ ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခား စီစစ္တဲ့ ၀ါဒ။ အတံုးလိုက္ အခဲလိုက္ ယူတဲ့ ၀ါဒ မဟုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းအက်ိဳး ေသေသခ်ာခ်ာ ခြဲျခား စီစစ္တဲ့ ၀ါဒ ျဖစ္တယ္ ။ အဲ့ဒါေလးေတြကအစ အမွတ္တမဲ့ မေနသင့္ဘူး။ ဗုဒၶဘာသာတရားကို တစ္ကယ္ ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုရင္ ဒီစကားလံုးေလး သံုးတာက အစ စဥ္းစားသင့္တယ္။
(ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက)
XIII- ညွိႏိွဳင္းသူ
- Posts : 5
Join date : 2010-06-01
Re: လူတကာ့လူ သို႔မဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္
ဆိုင္မြန္ Fri Jun 04, 2010 3:47 pm
တစ္ကယ္ေလးစားထိုက္တဲ့ စကားေတြပါပဲ။ သာဓုဗ်ာ သာဓု သာဓု။ ေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ အၾကိဳက္ဆံုးပါပဲ။ "လူတကာ့လူ သို႔မဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္" ။ ဗုဒၶသာသနာ အဓြန္႔႐ွည္တည္ၿမဲပါေစဗ်ာ။
ဆိုင္မြန္- ေလ့လာသူ
- Posts : 8
Join date : 2010-05-25
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား႐ွင္၏ သာသနာျပဳ ခရီးစဥ္
XIII Sat Jun 05, 2010 9:05 am
ဗုဒၶက်မ္းစာမ်ားႏွင့္ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားရ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား႐ွင္၏ သာသနာျပဳ ခရီးစဥ္႐ွည္ၾကီးကို ေအာက္ပါအတိုင္း မွတ္တမ္းတင္ထားၾကပါသည္။
၀၁။ ဘီစီ ၅၂၈ - ကၠဳသိပတန (ယခု - ဆာရနာတ္)
၀၂။ ဘီစီ ၅၂၇ - ရာဇၿဂိဳလ္
၀၃။ ဘီစီ ၅၂၆ - ရာဇၿဂိဳလ္
၀၄။ ဘီစီ ၅၂၅ - ရာဇၿဂိဳလ္
၀၅။ ဘီစီ ၅၂၄ - ေ၀သာလီ
၀၆။ ဘီစီ ၅၂၃ - မကုဋေတာင္ (ယခု - ဗိဟာရ္)
၀၇။ ဘီစီ ၅၂၂ - တာ၀တိ ံသာ ?
၀၈။ ဘီစီ ၅၂၁ - သုသုမာရေတာင္ (ယခု - က်ဴနာရ္)
၀၉။ ဘီစီ ၅၂၀ - ေကာသမၺီ (ယခု - ကၠဳလဟာဗာ္)
၁၀။ ဘီစီ ၅၁၉ - ပါလိေလယ်က (ယခု - မိရ္ ဂ်ာပူ)
၁၁။ ဘီစီ ၅၁၈ -နာဠာ (ယခု - ဗိဟာရ္)
၁၂။ ဘီစီ ၅၁၇ -ေ၀ရဥၨာ (ယခု - မထုရာ)
၁၃။ ဘီစီ ၅၁၆ - စာလိယေတာင္ (ယခု - ဗိဟာရ္)
၁၄။ ဘီစီ ၅၁၅ - သာ၀တၳိ (ယခု - ေဂါ႑ာ)
၁၅။ ဘီစီ ၅၁၄ - ကပိလ၀တၳဳ
၁၆။ ဘီစီ ၅၁၃ - အာလ၀ီ (ယခု - အာရ္၀လိ)
၁၇။ ဘီစီ ၅၁၂ - ရာဇၿဂိဳလ္
၁၈။ ဘီစီ ၅၁၁ - စာလိယေတာင္
၁၉။ ဘီစီ ၅၁၀ - စာလိယေတာင္
၂၀။ ဘီစီ ၅၀၉ - ရာဇၿဂိဳလ္
၂၁။ ဘီစီ ၅၀၈ မွ ဘီစီ ၄၈၄ - သာ၀တၳိ
၂၂။ ဘီစီ ၄၈၃ - ေ၀သာလီ
ဘီစီ ၄၈၃ ၊ သက္ေတာ္ ႐ွစ္ဆယ္အ႐ြယ္တြင္ ကုသိနာ႐ံုျပည္ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ တစ္ခု၌ ဗုဒၶ ပရိနိဗၺာန္စံ ခဲ့သည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား႐ွင္သည္ မိမိ၏ တစ္ဘ၀လံုး လူသားမ်ားအက်ိဳးကို မငဲ့မကြက္ သယ္ပိုး အက်ိဳးျပဳခဲ့ျခင္းမွာ အံ့မခန္း ေလးစား ၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းေလစြ။
Ref : Buddhism Made Plain by Fernando & Leonard Swidler
Fernando & Leonard Swidler တို႔မွာ ပင္ဆာ(လ္)ေဗးနီးယား တကၠသိုလ္မွ Theology ပညာ႐ွင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။
၀၁။ ဘီစီ ၅၂၈ - ကၠဳသိပတန (ယခု - ဆာရနာတ္)
၀၂။ ဘီစီ ၅၂၇ - ရာဇၿဂိဳလ္
၀၃။ ဘီစီ ၅၂၆ - ရာဇၿဂိဳလ္
၀၄။ ဘီစီ ၅၂၅ - ရာဇၿဂိဳလ္
၀၅။ ဘီစီ ၅၂၄ - ေ၀သာလီ
၀၆။ ဘီစီ ၅၂၃ - မကုဋေတာင္ (ယခု - ဗိဟာရ္)
၀၇။ ဘီစီ ၅၂၂ - တာ၀တိ ံသာ ?
၀၈။ ဘီစီ ၅၂၁ - သုသုမာရေတာင္ (ယခု - က်ဴနာရ္)
၀၉။ ဘီစီ ၅၂၀ - ေကာသမၺီ (ယခု - ကၠဳလဟာဗာ္)
၁၀။ ဘီစီ ၅၁၉ - ပါလိေလယ်က (ယခု - မိရ္ ဂ်ာပူ)
၁၁။ ဘီစီ ၅၁၈ -နာဠာ (ယခု - ဗိဟာရ္)
၁၂။ ဘီစီ ၅၁၇ -ေ၀ရဥၨာ (ယခု - မထုရာ)
၁၃။ ဘီစီ ၅၁၆ - စာလိယေတာင္ (ယခု - ဗိဟာရ္)
၁၄။ ဘီစီ ၅၁၅ - သာ၀တၳိ (ယခု - ေဂါ႑ာ)
၁၅။ ဘီစီ ၅၁၄ - ကပိလ၀တၳဳ
၁၆။ ဘီစီ ၅၁၃ - အာလ၀ီ (ယခု - အာရ္၀လိ)
၁၇။ ဘီစီ ၅၁၂ - ရာဇၿဂိဳလ္
၁၈။ ဘီစီ ၅၁၁ - စာလိယေတာင္
၁၉။ ဘီစီ ၅၁၀ - စာလိယေတာင္
၂၀။ ဘီစီ ၅၀၉ - ရာဇၿဂိဳလ္
၂၁။ ဘီစီ ၅၀၈ မွ ဘီစီ ၄၈၄ - သာ၀တၳိ
၂၂။ ဘီစီ ၄၈၃ - ေ၀သာလီ
ဘီစီ ၄၈၃ ၊ သက္ေတာ္ ႐ွစ္ဆယ္အ႐ြယ္တြင္ ကုသိနာ႐ံုျပည္ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ တစ္ခု၌ ဗုဒၶ ပရိနိဗၺာန္စံ ခဲ့သည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား႐ွင္သည္ မိမိ၏ တစ္ဘ၀လံုး လူသားမ်ားအက်ိဳးကို မငဲ့မကြက္ သယ္ပိုး အက်ိဳးျပဳခဲ့ျခင္းမွာ အံ့မခန္း ေလးစား ၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းေလစြ။
Ref : Buddhism Made Plain by Fernando & Leonard Swidler
Fernando & Leonard Swidler တို႔မွာ ပင္ဆာ(လ္)ေဗးနီးယား တကၠသိုလ္မွ Theology ပညာ႐ွင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။
XIII- ညွိႏိွဳင္းသူ
- Posts : 5
Join date : 2010-06-01
Re: လူတကာ့လူ သို႔မဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္
ငေပြ Tue Jun 08, 2010 4:51 pm
XIII wrote:လူတကာ့လူ သို႔မဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အမွန္တရားကို ႐ွာမွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ပီသမယ္။ ၾကားရသမွ်ကို ယံုေနရင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မပီသဘူး။ ယံုရတာ လြယ္တယ္။ ကိုယ္တိုင္သိေအာင္ လုပ္ရတာ မလြယ္ဘူး။ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားကို ယံုၾကပါတယ္ဆိုတဲ့လူက ယံုၾကည္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေနရာတင္ ရပ္ေနလို႔ မျဖစ္ဘူး။ သိေအာင္ လုပ္ရဦးမယ္။ သိတာက ယံုၾကည္တာထက္ ပိုၿပီး အဆင့္ျမင့္တယ္။
ဗုဒၶဘာသာတရားမွာ ယံုတာဟာ အေရးၾကီးဆံုး အခ်က္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္သိတာက အေရးၾကီးတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာတရားဟာ အမွန္တရားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ႐ွာေဖြဖို႔၊ လက္ေေတြ႔စမ္းသပ္ဖို႔ အားေပးတဲ့ တရားျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ Buddhism is The Religion of Freedom လို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။
ဗုဒၶဘာသာတရားဟာ အဆင့္အျမင့္ဆံုး လြတ္လပ္မႈကို ေရာက္ေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးတဲ့ ဘာသာတရား ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာတရားဟာ The Religion of Absolute Freedom ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတြဟာ သက္သက္ စိတ္ကူးနဲ႔ ဖန္တီးထားတဲ့ အယူ၀ါဒတစ္ခု မဟုတ္ဘူး။ သဘာ၀တရားပဲ။ အဲဒီေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာ ကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ေတြကို တစ္ကယ္သေဘာေပါက္ခ်င္ရင္ ကိုယ္တိုင္အားထုတ္ၾကည့္ရင္ ရပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာတရားဟာ အားငယ္သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာတရား မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ဓာတ္အင္အားၾကီးသူတုိ႔ရဲ႕ ဘာသာတရား ျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီးက လမ္းကိုပဲ ညႊန္ျပတယ္။ တြဲမေခၚဘူး။ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ ယူခိုင္းတာဟာ လြတ္လပ္တဲ့သူ ျဖစ္ေစခ်င္လို႔။ ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီးဟာ လြတ္လပ္တဲ့ သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈကို လမ္းညႊန္ေပးခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ၾကီးက သဘာ၀မက်တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မေပးဘူး။ False Hope ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အတုေတြကို မေပးဘူး။ အဲဒါဟာ ဆရာေကာင္းေတြရဲ႕ လကၡဏာပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာတရားရဲ႕ အျမင့္ဆံုးရည္မွန္းခ်က္ဟာ လြတ္လပ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းကင္ဘံုတို႔ နတ္ျပည္တို႔ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ စၿပီး လြတ္လပ္မႈနဲ႔ ဆံုးတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
လြန္ခဲ႕ေသာ2006 ခုႏွစ္ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက ေရးတဲ႕လြတ္လပ္ေသာစိတ္ စာအုပ္မွာဖတ္ျပီးျပီပါျပီ.........
အခုလုိ ေမ႕ေနတာကုိ ျပန္လည္မွတ္မိေအာင္ ေရးေပးတဲ႕ကုိXIIIကိုေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္.....
ေရွ႕ဆက္လည္း ေကာ္ပီဆဲြျပီး ေဖာ္ျပေပးပါဦးဗ်ာ..........
ငေပြ- ထိန္းသိမ္းသူ
- Posts : 29
Join date : 2010-06-05
Age : 33
Location : myawaddy
Re: လူတကာ့လူ သို႔မဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္
phonelay Tue Jul 13, 2010 4:44 pm
( ဗုဒၶဝါဒသည္ ဘာကို အေျခခံသလဲ )
ယေန႔ကမ႓ာေလာကမွာ Religion ဆိုေသာ စကားကို လူတိုင္း သံုးစြဲေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ေျပာေနတဲ့ အဓိပၸါယ္က လူသားေတြ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာတရားအားလံုး Religion လို႔ ဆိုေနၾကတာပါပဲ။ အမ်ားေျပာၾကတဲ့အတိုင္းဆိုရင္ ဗုဒၶဝါဒလည္း Religion အထဲ ပါဝင္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဗုဒၶဝါဒကို Religion မဟုတ္ဘူးလို႔ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ယံုၾကည္မႈ၊ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တမႈထားျပီး ကိုးကြယ္ေနရတဲ့ စနစ္မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒသည္ တစံုတေယာက္ေသာ တန္ခိုးရွင္ကို ယံုၾကည္ျပီး မွီခိုေနရတဲ့ ဝါဒမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။
အသိဉာဏ္ႏွင့္ အက်င့္ မပါတဲ့ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) မ်ိဳးကို ဗုဒၶဝါဒက လက္မခံလိုပါဘူး။ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) ဆိုတာဟာ အသိဉာဏ္ေပၚမွာ အေျခခံရပါတယ္။ အသိဉာဏ္ေပၚမွာ အျေခခံမွ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) ဟာ အက်င့္တရား ပါတယ္။ အက်င့္တရားပါမွ ခ်မ္းသာစစ္၊ ခ်မ္းသာမွန္ကိ္ု ရႏိုင္ပါတယ္။
ဗုဒၶရဲ႔ အဆင္းေတာ္၊ အသံေတာ္၊ ဘုန္းေတာ္၊ တန္ခိုးေတာ္၊ ဉာဏ္ေတာ္ေတြကို အလြန္အမင္း ၾကည္ညိဳျပီး ဗုဒၶအနားက မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဝကၠလိ ရဟန္းေတာ္ကို ဗုဒၶက-
အို-ဝကၠလိ၊ ငါ၏ ပူတိကာယ (အပုပ္ျပည့္တဲ့ကိုယ္ႀကီး) ကို ၾကည္ညိဳ၍ေနျခင္းဟာ ဘာအက်ိဳး ရွိမည္နည္း။ သြားေလာ့၊ က်င့္ေလာ့၊-ဟု ႏွင္ထုတ္ခဲ့ထူးပါတယ္။ ဝကၠလိ ရဟန္းကို ႏွင္ထုတ္တာဟာ သဒၶါသာရွိျပီး ပညာႏွင့္ အက်င့္ကို အသံုးမခ်လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
( ဗုဒၶကို ဘယ္လို ယံုၾကည္အားကိုးသလဲ )
ဗုဒၶဝါဒမွာ သဒၶါကို လက္မခံဘူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သဒၶါကို အေရးႀကီးတဲ့ သဘာဝတရားတခု အေနနဲ႔ လက္ခံပါတယ္။ ဥပမာ-အနာေရာဂါ ရေနတဲ့ လူမမာဟာ သူ႔ကို ေဆးကုတဲ့ ေဆးဆရာရဲ႔ အရည္အခ်င္းကို ယံုၾကည္ထားရသလိုပါပဲ။ ထို႔ျပင္ ပညာသင္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသား တပည့္ဟာ မိမိအား ပညာသင္ေပးေနတဲ့ ဆရာ့အရည္အခ်င္းႏွင့္ ေမတၱာ၊ ကရုဏာကို ယံုၾကည္ထားရသလိုပါပဲ။
ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြဟာ ဗုဒၶအေပၚမွာ ဒုကၡအားလံုးးမွ လြတ္ေျမာက္ေရး လမ္းစဥ္၊ ခ်မ္းသာစစ္ ခ်မ္းသာမွန္ ရရွိေရး လမ္းစဥ္ေတြကို ရွာေဖြေပးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ျဖင့္ ယံုၾကည္ၾကတယ္။ အားကိုးၾကတယ္။
သို႔ေသာ္ ယံုၾကည္အားကိုးေနၾကတဲ့ သတၱဝါေတြရဲ႔ အျပစ္ေတြ၊ အညစ္အေၾကးေတြ၊ ဆင္းရဲဒုကၡေတြကို ဗုဒၶက တန္ခိုးေတာ္နဲ႔ ပယ္ေဖ်ာက္ေပးလိမ့္မယ္၊ ခ်မ္းသာသုခအားလံုး ပစ္ခ်ေပးလိမ့္မယ္၊ ခ်မ္းသာတဲ့ ဘံုဌာနႀကီးတခုသို႔ ဆြဲေခၚကယ္တင္သြားလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဗုဒၶကို ယံုၾကည္အားကိုးေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။
( ဗုဒၶ ဘယ္လို ညႊန္ၾကားခဲ့သလဲ )
ဗုဒၶကလည္း-သင္တို႔ရဲ႔ က်ဴးလြန္ထားတဲ့ အျပစ္ေတြ ငါ အားလံုး ေဆးေၾကာသုတ္သင္ေပးမယ္၊ အျပစ္ႏွင့္ ဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္ေစျပီး ခ်မ္းသာတဲ့ ဘံုဌာနႀကီးတခုသို႔ ငါ ပို႔ေဆာင္ေပးမယ္-လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္တုန္းကမွ အာမခံခ်က္ မေပးပါဘူး။ ဒီအာမခံခ်က္မ်ိဳး ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မွလည္း မေပးႏိုင္ပါဘူး။
တစံုတေယာက္ရဲ႔ ျပစ္မႈေတြကို ပယ္ရွားေပးႏိုင္တဲ့ တန္ခိုးသတၱိဟာ ဗုဒၶမွာ မရွိပါဘူး။ တကယ္စင္စစ္ေတာ့ တစံုတေယာက္သည္ အျခားတစံုတေယာက္ကို သန္႔ရွင္းေအာင္လည္း လုပ္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ညစ္ႏြမ္းေအာင္လည္း လုပ္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ မိမိသည္သာလွ်င္ မိမိကုိယ္ကို ညစ္ႏြမ္းေစႏိုင္ျပီး မိမိသည္ပင္ မိမိ၏ သန္႔ရွင္းေရးကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါတယ္။ တေယာက္က တေယာက္ကို ကယ္တင္ႏိုင္ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆရာ တေယာက္ဟာ ေက်ာင္းသားတေယာက္ကို သင္ၾကားျပသသလို ပါပဲ။ ဗုဒၶသည္ ဆရာႏွင့္တူစြာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ညႊန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ မိမိကိုယ္ကို မိမိတို႔ အားကိုးၾကပါ။ ကိုယ္က်င့္ထားတဲ့ တရားကို အားကိုးၾကပါ။ ကိုယ္က်င့္ထားတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားက လြဲလို႔ တျခား အားကိုးစရာ မရွိပါဘူး-တဲ့။
( လြတ္လပ္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ )
ဗုဒၶဘာသာဝင္တေယာက္သည္ ဗုဒၶကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနေပမယ့္ စစ္ရႈံုးလို႔ လက္နက္ခ် အရႈံးေပး၊ အညံ႔ခံ လိုက္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာဝင္တေယာက္ ျဖစ္လာတာနဲ႔ပဲ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာၾကံစည္ စဥ္းစား ေဝဖန္ျခင္းတို႔ကို စြန္႔လႊတ္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိစိတ္ထဲမွာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မရွိ လြတ္လပ္စြာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ လြတ္လပ္ပါသလဲဆိုရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဗုဒၶ ျဖစ္လာသည္အထိ မိမိရဲ႔ အသိဉာဏ္မ်ားကို ပြားမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ တို႔ခ်ဲ႔ႏိုင္ပါတယ္။
ဗုဒၶဝါဒရဲ႔ အစကေတာ့ သမၼာဒိ႒ိ ပါပဲ။ သမၼာဒိ႒ိ ဆိုတာ အသိဉာဏ္ မွန္ကန္ဖို႔၊ အယူအဆ မွန္ကန္ဖို႔ ပါပဲ။ ဒုကၡ ႏွင့္ ဒုကၡအေၾကာင္းမွန္ကို သိရွိနားလည္ရမယ္။ ဤအခ်က္တို႔ကို သိရွိနားလည္ဖို႔ရန္ မိမိတို႔၏ စိတ္၊ ေစတသိက္ တို႔ရဲ စြမ္းရည္သတၱိကို လြတ္လပ္စြာ အသံုးခ်ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ထိုသစၥာတရားတုိ႔ကို ရွာေဖြေပးခဲ့တဲ့ ဗုဒၶက ေကာသလတိုင္း ေကသမုတၱိရြာသား ကာလာမလူမ်ိဳးတို႔အား ေအာက္ပါအတိုင္း ေဟာထားခဲ့ပါတယ္။
( ဗုဒၶရဲ႔ စကားႀကီး ၁ဝ-ခြန္း )
ကာလာမတို႔-
၁။ အဆင့္ဆင့္ေျပာဆိုလာခဲ့တဲ့ ေရွးစကား ၾကားရံုမွ်နဲ႔လဲ ဝါဒတခု လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၂။ အစဥ္အဆက္က က်င့္သံုးလာတဲ့ ဓေလ့ထံုးစံအားလံုးလဲ မွန္တယ္လို႔ သိမ္းက်ံဳး လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၃။ သူတပါး ေျပာတိုင္းလဲ မစံုစမ္း မဆင္ျခင္ဘဲ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၄။ စာနဲ႔ ေရးထားတိုင္းလဲ အားလံုးမွန္ျပီလို႔ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၅။ မိမိေတြးေတာၾကံဆလို႔ ေပၚလာတဲ့ မိမိရဲ႔ အေတြးအၾကံေတြအားလံုး မွန္ျပီလို႔ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၆။ မွီရာနည္းနိႆယေတြ ရွိသားပဲဆိုျပီး အဲဒီနည္းေတြကို မွန္ျပီလို႔ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၇။ မိမိအၾကံအစည္ အေတြးအေခၚကို မိမိဘာသာ အေၾကာင္း အေထာက္အထားေပးျပီး ခိုင္လံုလွျပီလို႔ မယူလိုက္နဲ႔ဦး။
၈။ မိမိၾကိဳတင္ စဥ္းစား ေတြးေတာ လက္ခံထားေသာ အယူအဆႏွင့္ တစံုတေယာက္ ေဟာေျပာခ်က္၊ ေရးသားခ်က္၊ အယူအဆတို႔ ကိုက္ညီပါေပတယ္ဆိုျပီး လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၉။ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားျပီး လူအမ်ား ေလးစားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ေျပာတဲ့စကားပဲဆိုျပီးေတာ့လဲ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၁ဝ။ ငါတို႔ ေလးစားတဲ့ ငါတုိ႔ ဆရာ့စကားဆိုျပီးေတာ့လဲ အျပီးသတ္ လက္မခံလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
( ေကာင္းဆိုးႏွစ္ျဖာ ခြဲျခားပါ )
ကာလာမတို႔-ဤတရားကား စက္ဆုပ္ဖြယ္ တရားတို႔ပါတကား။ ဤအက်င့္တို႔ကား မေကာင္းေသာ အက်င့္တို႔ပါတကား။ ဤအက်င့္တို႔ကား သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ကဲ့ရဲ႔ေသာ အက်င့္တို႔ပါတကားလို႔ သင္တို႔ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ သိႏိုင္ၾကသားပဲ။
အဲဒီလို သိတဲ့အခါ အဲဒီမေကာင္းတဲ့ အက်င့္တရားေတြကို ပယ္လိုက္ၾက၊ စြန္႔လိုက္ၾကရံုပဲေပါ့။ အဲဒီအက်င့္ တစံုတခုကို က်င့္လို႔ အက်ိဳးမဲ့ ျဖစ္မယ္၊ ဆင္းရဲမယ္ဆိုရင္ ဘာျပဳလို႔ က်င့္ေနရမွာလဲ ပယ္လိုက္ၾကေပါ့။
ကာလာမတို႔-သင္တို႔သည္ သင္တို႔၏ က္ုိယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္ ဤအက်င့္တရားတို႔သည္ အျပစ္ကင္း၍ သန္႔ရွင္းေသာ တရားမ်ား၊ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာျဖစ္၍ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ခ်ီးမြမ္းေသာ အက်င့္တရားေတြပဲလို႔ သိေသာအခါ ဒီအက်င့္တရားမ်ိဳးကို လိုက္နာက်င့္သံုးၾကေပါ့။ သင္တို႔ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ သိႏိုင္ၾကသားပဲ။ ဘာျပဳလို႔ မ်က္စိမွိတ္ေနၾကတာလဲ။ ကိုယ္ပိုင္ထားေသာ စိတ္၊ ေစတသိက္တို႔ရဲ႔ ထက္ျမက္လွစြာေသာ စြမ္းရည္သတၱိေတြကို အသံုးခ်လိုက္ာကပါ။ ဤသုတၱန္လာ ဗုဒၶ၏ မိန္႔ခြန္းသံမ်ားဟာ ဘာသာေရးမွာ မ်က္စိမွိတ္ေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို မ်က္စိပြင့္ေစတဲ့ စြမ္းအားတမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈ၌ ေတြေဝ ေငးငိုင္ေနသူေတြကို ၾကည္လင္တက္ၾကြလာေစတဲ့ မိန္႔ခြန္းေတာ္မ်ားလဲ ျဖစ္ပါတယ္။
(သီတဂူ ဆရာေတာ္ )
ယေန႔ကမ႓ာေလာကမွာ Religion ဆိုေသာ စကားကို လူတိုင္း သံုးစြဲေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ေျပာေနတဲ့ အဓိပၸါယ္က လူသားေတြ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာတရားအားလံုး Religion လို႔ ဆိုေနၾကတာပါပဲ။ အမ်ားေျပာၾကတဲ့အတိုင္းဆိုရင္ ဗုဒၶဝါဒလည္း Religion အထဲ ပါဝင္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဗုဒၶဝါဒကို Religion မဟုတ္ဘူးလို႔ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ယံုၾကည္မႈ၊ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တမႈထားျပီး ကိုးကြယ္ေနရတဲ့ စနစ္မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒသည္ တစံုတေယာက္ေသာ တန္ခိုးရွင္ကို ယံုၾကည္ျပီး မွီခိုေနရတဲ့ ဝါဒမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။
အသိဉာဏ္ႏွင့္ အက်င့္ မပါတဲ့ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) မ်ိဳးကို ဗုဒၶဝါဒက လက္မခံလိုပါဘူး။ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) ဆိုတာဟာ အသိဉာဏ္ေပၚမွာ အေျခခံရပါတယ္။ အသိဉာဏ္ေပၚမွာ အျေခခံမွ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) ဟာ အက်င့္တရား ပါတယ္။ အက်င့္တရားပါမွ ခ်မ္းသာစစ္၊ ခ်မ္းသာမွန္ကိ္ု ရႏိုင္ပါတယ္။
ဗုဒၶရဲ႔ အဆင္းေတာ္၊ အသံေတာ္၊ ဘုန္းေတာ္၊ တန္ခိုးေတာ္၊ ဉာဏ္ေတာ္ေတြကို အလြန္အမင္း ၾကည္ညိဳျပီး ဗုဒၶအနားက မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဝကၠလိ ရဟန္းေတာ္ကို ဗုဒၶက-
အို-ဝကၠလိ၊ ငါ၏ ပူတိကာယ (အပုပ္ျပည့္တဲ့ကိုယ္ႀကီး) ကို ၾကည္ညိဳ၍ေနျခင္းဟာ ဘာအက်ိဳး ရွိမည္နည္း။ သြားေလာ့၊ က်င့္ေလာ့၊-ဟု ႏွင္ထုတ္ခဲ့ထူးပါတယ္။ ဝကၠလိ ရဟန္းကို ႏွင္ထုတ္တာဟာ သဒၶါသာရွိျပီး ပညာႏွင့္ အက်င့္ကို အသံုးမခ်လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
( ဗုဒၶကို ဘယ္လို ယံုၾကည္အားကိုးသလဲ )
ဗုဒၶဝါဒမွာ သဒၶါကို လက္မခံဘူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သဒၶါကို အေရးႀကီးတဲ့ သဘာဝတရားတခု အေနနဲ႔ လက္ခံပါတယ္။ ဥပမာ-အနာေရာဂါ ရေနတဲ့ လူမမာဟာ သူ႔ကို ေဆးကုတဲ့ ေဆးဆရာရဲ႔ အရည္အခ်င္းကို ယံုၾကည္ထားရသလိုပါပဲ။ ထို႔ျပင္ ပညာသင္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသား တပည့္ဟာ မိမိအား ပညာသင္ေပးေနတဲ့ ဆရာ့အရည္အခ်င္းႏွင့္ ေမတၱာ၊ ကရုဏာကို ယံုၾကည္ထားရသလိုပါပဲ။
ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြဟာ ဗုဒၶအေပၚမွာ ဒုကၡအားလံုးးမွ လြတ္ေျမာက္ေရး လမ္းစဥ္၊ ခ်မ္းသာစစ္ ခ်မ္းသာမွန္ ရရွိေရး လမ္းစဥ္ေတြကို ရွာေဖြေပးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ျဖင့္ ယံုၾကည္ၾကတယ္။ အားကိုးၾကတယ္။
သို႔ေသာ္ ယံုၾကည္အားကိုးေနၾကတဲ့ သတၱဝါေတြရဲ႔ အျပစ္ေတြ၊ အညစ္အေၾကးေတြ၊ ဆင္းရဲဒုကၡေတြကို ဗုဒၶက တန္ခိုးေတာ္နဲ႔ ပယ္ေဖ်ာက္ေပးလိမ့္မယ္၊ ခ်မ္းသာသုခအားလံုး ပစ္ခ်ေပးလိမ့္မယ္၊ ခ်မ္းသာတဲ့ ဘံုဌာနႀကီးတခုသို႔ ဆြဲေခၚကယ္တင္သြားလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဗုဒၶကို ယံုၾကည္အားကိုးေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။
( ဗုဒၶ ဘယ္လို ညႊန္ၾကားခဲ့သလဲ )
ဗုဒၶကလည္း-သင္တို႔ရဲ႔ က်ဴးလြန္ထားတဲ့ အျပစ္ေတြ ငါ အားလံုး ေဆးေၾကာသုတ္သင္ေပးမယ္၊ အျပစ္ႏွင့္ ဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္ေစျပီး ခ်မ္းသာတဲ့ ဘံုဌာနႀကီးတခုသို႔ ငါ ပို႔ေဆာင္ေပးမယ္-လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္တုန္းကမွ အာမခံခ်က္ မေပးပါဘူး။ ဒီအာမခံခ်က္မ်ိဳး ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မွလည္း မေပးႏိုင္ပါဘူး။
တစံုတေယာက္ရဲ႔ ျပစ္မႈေတြကို ပယ္ရွားေပးႏိုင္တဲ့ တန္ခိုးသတၱိဟာ ဗုဒၶမွာ မရွိပါဘူး။ တကယ္စင္စစ္ေတာ့ တစံုတေယာက္သည္ အျခားတစံုတေယာက္ကို သန္႔ရွင္းေအာင္လည္း လုပ္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ညစ္ႏြမ္းေအာင္လည္း လုပ္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ မိမိသည္သာလွ်င္ မိမိကုိယ္ကို ညစ္ႏြမ္းေစႏိုင္ျပီး မိမိသည္ပင္ မိမိ၏ သန္႔ရွင္းေရးကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါတယ္။ တေယာက္က တေယာက္ကို ကယ္တင္ႏိုင္ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆရာ တေယာက္ဟာ ေက်ာင္းသားတေယာက္ကို သင္ၾကားျပသသလို ပါပဲ။ ဗုဒၶသည္ ဆရာႏွင့္တူစြာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ညႊန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ မိမိကိုယ္ကို မိမိတို႔ အားကိုးၾကပါ။ ကိုယ္က်င့္ထားတဲ့ တရားကို အားကိုးၾကပါ။ ကိုယ္က်င့္ထားတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားက လြဲလို႔ တျခား အားကိုးစရာ မရွိပါဘူး-တဲ့။
( လြတ္လပ္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ )
ဗုဒၶဘာသာဝင္တေယာက္သည္ ဗုဒၶကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနေပမယ့္ စစ္ရႈံုးလို႔ လက္နက္ခ် အရႈံးေပး၊ အညံ႔ခံ လိုက္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာဝင္တေယာက္ ျဖစ္လာတာနဲ႔ပဲ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာၾကံစည္ စဥ္းစား ေဝဖန္ျခင္းတို႔ကို စြန္႔လႊတ္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိစိတ္ထဲမွာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မရွိ လြတ္လပ္စြာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ လြတ္လပ္ပါသလဲဆိုရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဗုဒၶ ျဖစ္လာသည္အထိ မိမိရဲ႔ အသိဉာဏ္မ်ားကို ပြားမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ တို႔ခ်ဲ႔ႏိုင္ပါတယ္။
ဗုဒၶဝါဒရဲ႔ အစကေတာ့ သမၼာဒိ႒ိ ပါပဲ။ သမၼာဒိ႒ိ ဆိုတာ အသိဉာဏ္ မွန္ကန္ဖို႔၊ အယူအဆ မွန္ကန္ဖို႔ ပါပဲ။ ဒုကၡ ႏွင့္ ဒုကၡအေၾကာင္းမွန္ကို သိရွိနားလည္ရမယ္။ ဤအခ်က္တို႔ကို သိရွိနားလည္ဖို႔ရန္ မိမိတို႔၏ စိတ္၊ ေစတသိက္ တို႔ရဲ စြမ္းရည္သတၱိကို လြတ္လပ္စြာ အသံုးခ်ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ထိုသစၥာတရားတုိ႔ကို ရွာေဖြေပးခဲ့တဲ့ ဗုဒၶက ေကာသလတိုင္း ေကသမုတၱိရြာသား ကာလာမလူမ်ိဳးတို႔အား ေအာက္ပါအတိုင္း ေဟာထားခဲ့ပါတယ္။
( ဗုဒၶရဲ႔ စကားႀကီး ၁ဝ-ခြန္း )
ကာလာမတို႔-
၁။ အဆင့္ဆင့္ေျပာဆိုလာခဲ့တဲ့ ေရွးစကား ၾကားရံုမွ်နဲ႔လဲ ဝါဒတခု လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၂။ အစဥ္အဆက္က က်င့္သံုးလာတဲ့ ဓေလ့ထံုးစံအားလံုးလဲ မွန္တယ္လို႔ သိမ္းက်ံဳး လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၃။ သူတပါး ေျပာတိုင္းလဲ မစံုစမ္း မဆင္ျခင္ဘဲ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၄။ စာနဲ႔ ေရးထားတိုင္းလဲ အားလံုးမွန္ျပီလို႔ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၅။ မိမိေတြးေတာၾကံဆလို႔ ေပၚလာတဲ့ မိမိရဲ႔ အေတြးအၾကံေတြအားလံုး မွန္ျပီလို႔ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၆။ မွီရာနည္းနိႆယေတြ ရွိသားပဲဆိုျပီး အဲဒီနည္းေတြကို မွန္ျပီလို႔ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၇။ မိမိအၾကံအစည္ အေတြးအေခၚကို မိမိဘာသာ အေၾကာင္း အေထာက္အထားေပးျပီး ခိုင္လံုလွျပီလို႔ မယူလိုက္နဲ႔ဦး။
၈။ မိမိၾကိဳတင္ စဥ္းစား ေတြးေတာ လက္ခံထားေသာ အယူအဆႏွင့္ တစံုတေယာက္ ေဟာေျပာခ်က္၊ ေရးသားခ်က္၊ အယူအဆတို႔ ကိုက္ညီပါေပတယ္ဆိုျပီး လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၉။ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားျပီး လူအမ်ား ေလးစားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ေျပာတဲ့စကားပဲဆိုျပီးေတာ့လဲ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၁ဝ။ ငါတို႔ ေလးစားတဲ့ ငါတုိ႔ ဆရာ့စကားဆိုျပီးေတာ့လဲ အျပီးသတ္ လက္မခံလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
( ေကာင္းဆိုးႏွစ္ျဖာ ခြဲျခားပါ )
ကာလာမတို႔-ဤတရားကား စက္ဆုပ္ဖြယ္ တရားတို႔ပါတကား။ ဤအက်င့္တို႔ကား မေကာင္းေသာ အက်င့္တို႔ပါတကား။ ဤအက်င့္တို႔ကား သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ကဲ့ရဲ႔ေသာ အက်င့္တို႔ပါတကားလို႔ သင္တို႔ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ သိႏိုင္ၾကသားပဲ။
အဲဒီလို သိတဲ့အခါ အဲဒီမေကာင္းတဲ့ အက်င့္တရားေတြကို ပယ္လိုက္ၾက၊ စြန္႔လိုက္ၾကရံုပဲေပါ့။ အဲဒီအက်င့္ တစံုတခုကို က်င့္လို႔ အက်ိဳးမဲ့ ျဖစ္မယ္၊ ဆင္းရဲမယ္ဆိုရင္ ဘာျပဳလို႔ က်င့္ေနရမွာလဲ ပယ္လိုက္ၾကေပါ့။
ကာလာမတို႔-သင္တို႔သည္ သင္တို႔၏ က္ုိယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္ ဤအက်င့္တရားတို႔သည္ အျပစ္ကင္း၍ သန္႔ရွင္းေသာ တရားမ်ား၊ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာျဖစ္၍ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ခ်ီးမြမ္းေသာ အက်င့္တရားေတြပဲလို႔ သိေသာအခါ ဒီအက်င့္တရားမ်ိဳးကို လိုက္နာက်င့္သံုးၾကေပါ့။ သင္တို႔ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ သိႏိုင္ၾကသားပဲ။ ဘာျပဳလို႔ မ်က္စိမွိတ္ေနၾကတာလဲ။ ကိုယ္ပိုင္ထားေသာ စိတ္၊ ေစတသိက္တို႔ရဲ႔ ထက္ျမက္လွစြာေသာ စြမ္းရည္သတၱိေတြကို အသံုးခ်လိုက္ာကပါ။ ဤသုတၱန္လာ ဗုဒၶ၏ မိန္႔ခြန္းသံမ်ားဟာ ဘာသာေရးမွာ မ်က္စိမွိတ္ေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို မ်က္စိပြင့္ေစတဲ့ စြမ္းအားတမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈ၌ ေတြေဝ ေငးငိုင္ေနသူေတြကို ၾကည္လင္တက္ၾကြလာေစတဲ့ မိန္႔ခြန္းေတာ္မ်ားလဲ ျဖစ္ပါတယ္။
(သီတဂူ ဆရာေတာ္ )
phonelay- စတင္သူ
- Posts : 1
Join date : 2010-07-02
Page 1 of 1
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum